Jessica Swijnenburg - Verpleegkundige

Als iemand weet welke mogelijkheden het Parkhuis biedt om jezelf te ontwikkelen en door te groeien, is het Jessica Swijnenburg wel. Ze ging van verzorgende IG, naar zorgcoördinator en inmiddels werkt ze als verpleegkundige. “Als je wilt, is hier heel veel mogelijk”

Al op haar zestiende maakte Jessica kennis met de ouderenzorg. “Toen begon ik met een bijbaantje in het verpleegtehuis bij ons in de buurt. Mijn overgroot-oma had ook dementie, dus ik was er aan gewend. Ik ging met de bewoners wandelen en hielp met eten. Eigenlijk mocht ik al best veel doen op die jonge leeftijd. Het voelde voor mij heel natuurlijk” vertelt ze.

Na het afmaken van de Havo was haar keuze dan ook snel gemaakt: ze wilde verder in de zorg. Bij het Parkhuis start ze met een leer-werktraject tot Verzorgende IG. “De combinatie van werken en leren was voor mij ideaal. In totaal duurde het traject drie jaar. In die tijd ging ik een dag in de week naar school en werkte daarnaast 26 uur per week op de Esdoorn” licht Jessica toe. Na het afronden van haar VIG opleiding gaat ze aan de slag als zorgcoördinator bij locatie Parkhoff en later op de Larix. Hiervoor volgt ze de aanvullende EVV-opleiding.

Nog niet uitgeleerd
“Na een tijdje begon het te kriebelen. Ik merkte dat ik nog niet uitgeleerd was. Dus ik besloot  door te leren voor HBO verpleegkundige” vertelt Jessica. Tijdens haar tweeënhalf jaar durende opleiding werkte ze onder andere op de Kastanje en het Dijckhuis. “Ja ik heb heel wat afdelingen en locaties van het Parkhuis gezien” lacht ze. “Maar juist door die verschillende ervaringen met diverse doelgroepen, heb ik ontdekt waar mijn hart ligt. En dat is voor mij bij mensen met dementie, reguliere PG zorg. Ik ben dan ook blij dat ik weer terug ben op de Kastanje en de afdeling nu als verpleegkundige kan ondersteunen.”

Verpleegkundige
In de functie van verpleegkundige vindt Jessica een mooie mix van werkzaamheden. “Mijn werk is heel divers. ‘s Ochtends werk ik eerst mee in de zorg. Daarna pak ik mijn andere taken op zoals het opstellen van verbeterplannen voor de afdeling. Of een overleg met de pharmaciacommissie. Ook doe ik een dag per week de dagwaarneming op de Kastanje. Mijn functie is dus heel breed” licht Jessica toe. “Een fijne bijkomstigheid van de functie zijn mijn vaste werktijden. Dat is goed te combineren met mijn jonge gezin.”

Of ze nu helemaal uitgeleerd is? Jessica begint te lachen “Je bent nooit uitgeleerd toch? Maar wat betreft grote studies op het moment wel. Ik zit helemaal op mijn plek hier nu. Wel vind ik het leuk om me blijven te ontwikkelen binnen mijn vak. Binnenkort wil ik een cursus volgen omtrent palliatieve zorg. Hoe je in de laatste levensfase nog meer voor mensen kunt betekenen. Dat is weer een interessante uitbreiding van mijn kennis. Mooi toch?”